STYCZNIOWE CENTRUM KULTURY DLA KLAS 0-3: KARNAWAŁ W WENECJI

Powrót >>

Karnawał wenecki, który rozkwitł w okresie baroku, stał się symbolem przepychu, tajemnicy i niezwykłego uroku tamtych czasów. To właśnie w tym okresie maski karnawałowe, będące nieodłącznym elementem weneckiego święta, zyskały ogromną popularność. Służyły one nie tylko do ukrywania tożsamości, ale również do przełamywania barier społecznych.

Barok to również epoka tańca – zarówno dworskiego, jak i ludowego. Taniec w parach dominował na salonach, będąc wyrazem elegancji i wyszukanych manier. 

Jednocześnie barok charakteryzował się fascynacją kulturą orientu, co przejawiało się w zainteresowaniu tańcem tureckim, pełnym egzotycznych gestów i żywej ekspresji.

Na dworach i wśród ludu rozkwitały różnorodne formy tańca, takie jak gawot – taniec ludowy, dynamiczny i pełen radości, który znalazł swoje miejsce także w kręgach arystokracji. 

W okresie baroku popularność zyskały również tańce hiszpańskie, takie jak sarabanda czy fandango, charakteryzujące się żywiołowym rytmem i wyrazistą ekspresją. Były one odzwierciedleniem wielokulturowych inspiracji, jakie przenikały do sztuki i obyczajowości tamtego czasu.