Wydarzenia

ZAKOŃCZE ROKU SZKOLNEGO TEGOROCZNYCH MATURZYSTÓW

Minęły cztery lata naszej wspólnej drogi. To nie był łatwy czas. Dwa lata pandemii i nauki zdalnej, potem trudny powrót do szkoły i innej rzeczywistości. Nie każdemu, po takim czasie bycia ze sobą w relacji online łatwo było nawiązać relacje i przyjaźnie w szkole. Kolejne lata pokazały, że zżyliście się ze sobą, do klasy doszły nowe osoby, które świetnie się odnalazły.

Dziękujemy, że przez te cztery lata nam zaufaliście i pozwoliliście się prowadzić. Ideą naszej szkoły nie jest „wyścig szczurów”, ale pokazanie Wam świata sztuki i kultury, otwarcia Wam głów, nauczenia innego patrzenia na świat. Dzisiaj, po tych 4 latach mamy wrażenie, że nam się udało. 

Nie bójcie się spełniać marzenia, poznawać świata, zadawać pytania i płynąć pod prąd. Przed Wami całe życie! Czerpcie z niego pełnymi garściami i bądźcie szczęśliwi!

KWIETNIOWE CENTRUM KULTURY DLA LICEUM

"STREFA INTERESÓW"
The Zone of Interest/ 2023
scenariusz i reżyseria: Jonathan Glazer

W „Strefie interesów” brytyjski reżyser Jonathan Glazer przygląda się domowej idylli w czasach nazistowskich Niemiec. Rudolf (Christian Friedel) wraz z żoną Hedwigą (Sandra Hüller) oraz czwórką dzieci i psem mieszkają w przestronnym, pedantycznie czystym domu z wypielęgnowanym ogrodem i szklarnią. Celebrują rodzinne obiady, marzą o wakacjach w ukochanych Włoszech. W weekendy lubią popływać kajakami lub pospacerować po lesie z przyjaciółmi. Jednak zza ścian ich domu często dobiegają niepokojące odgłosy, a czasem rozpaczliwe krzyki, ponieważ Rudolf Höss jest komendantem obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau. 

„Strefa interesów” to porażające studium banalności zła, w którym nigdy nie jesteśmy świadkami ludobójstwa ani obozowej rzeczywistości. Wszystko, co brutalne, od czego chce się odwrócić wzrok, zostaje wypchnięte poza dom Rudolfa i Hedwigi, hermetycznie zamknięte poza ich codziennym życiem. Rodzinną sielankę tylko od czasu do czasu zakłóca dym z pobliskich kominów obozu. Czy można urządzić sobie sterylny raj w cieniu cudzego piekła, tak aby jego ślady nie przeniknęły do świadomości i sumienia? To głęboko wstrząsające, otwierające oczy dzieło, które wychodzi poza ramy filmu.

Film Jonathana Glazera jest polską koprodukcją, za którą – po stronie polskiej – odpowiadała Ewa Puszczyńska, producentka „Idy” i „Zimnej wojny”. Film w całości zrealizowany w Polsce. Nagrodzony Grand Prix na festiwalu w Cannes oraz zdobywca Oscara w kategorii Najlepszy dźwięk i Najlepszy Film Międzynarodowy. Autorem zdjęć jest nominowany do Oscara Łukasz Żal („Zimna wojna”, „Ida”).

MARCOWE CENTRUM KULTURY DLA LICEUM

Dzisiejsze spotkanie składało się z dwóch części tematycznych. W pierwszej, którą poprowadziła pani Beata Chwedorzewska obejrzeliśmy dwie interpretacja znanego baletu „Święto wiosny”.

Pierwszy spektakl był rekonstrukcją baletu z choreografią Wacława Niżyńskiego z 1913 roku do libretta Igora Strawińskiego i Nikołaja Roericha w wykonaniu Baletu i Orkiestry Teatru Maryjskiego w Petersburgu. Balet zarejestrowany został w czerwcu, 2008 roku.

Druga interpretacja „Święta wiosny” („Le Sacre du printemps”) w choreografii Piny Bausch, wybitnej niemieckiej tancerki oraz choreografki tańca współczesnego.

Po pokazie dyskusję poprowadził pan Krzysztof Chlipalski o tym co łączyło, a co różniło oby spektakle i jakie wywołało w nas emocje.

W drugiej część Centrum Kultury obejrzeliśmy zarejestrowany koncert w zakopiańskim kościele, III Symfonia op. 36 „Symfonia pieśni żałosnych” Henryka Mikołaja Góreckiego. Dzieło powstało pod wpływem słów wyrytych na ścianie więziennej celi w kwaterze Gestapo podczas II wojny światowej przez Helenę Błażusiak: ”Mamo, nie płacz, nie. Niebios Przeczysta Królowo, Ty zawsze wspieraj mnie. Zdrowaś Mario”.

W 1992 roku wydawnictwo Elektra Records opublikowało symfonię w wykonaniu London Sinfonietta i umieściło na amerykańskiej i brytyjskiej liście przebojów z muzyką poważną. Symfonia Góreckiego trafiła na czołowe miejsca, a płyta sprzedała się w ponad milionowym nakładzie.

DZIEŃ JĘZYKA OBCEGO DLA LICEUM

DZIEŃ JĘZYKA OBCEGO DLA LICEUM

Porównamy sobie język japoński i język mandaryński pod względem pisowni i wymowy.

Zobaczymy na czym polega tonalność języka mandaryńskiego (występowanie 4 różnych tonów + piąty ton neutralny).

Dowiemy się także ile należy znać znaków kanji, by swobodnie operować językiem japońskim i mandaryńskim.

Uczniowie zapoznają się z dwoma typowo japońskimi sylabariuszami - hiraganą i katakaną, których używa się w japońskim zapisie obok znaków kanji.

Dowiemy się także, jak skonstruowany jest znak kanji: rdzeń wskazujący na znaczenie i część fonetyczna wskazująca na wymowę.

Nauczymy się kilku prostych znaków oraz zastanowimy się czy jakieś słowa z tych języków weszły do języka polskiego. Pobawimy się trochę w odgadywanie treści zapisanych hiraganą i katakaną.

Dzisiejsze spotkanie poprowadzi pan Paweł Łukaszewicz, nauczyciel języka angielskiego w naszej szkole. Prywatnie absolwent geografii i studiów regionalnych, znawca kultury chińskiej i języka mandaryńskiego, ale też i japońskiego. Studiował na Szanghajskim Uniwersytecie Jiao Tong.