Aktualności
ŻYCZENIA ŚWIĄTECZNE 2020
Dodano: 23.12.2020ROZWÓJ ZAINTERESOWAŃ
Dodano: 15.12.2020System szkół Stowarzyszenia Kultury i Edukacji charakteryzuje się swoistą strukturą. W niektórych cybernetycznych teoriach systemów (głównie biologicznych), odróżnia się dwie struktury systemu: „sztywną”, albo „stochastyczną” i „korpuskularną”. Sztywna, to jest to, od czego zależy istnienie systemu, jego „tożsamość”, której system zawdzięcza spełnianie swych podstawowych funkcji. Każdy „element” , „relacja” i „cecha” jest tu konieczny, nie może ulec zmianie bez rozpadu systemu (dlatego nazywa się to struktura sztywna). Ale jest też struktura luźniejsza, która odpowiada za przystosowanie się systemu do „otoczenia”, elastyczna. Każdy element może być wymieniony lub zmieniony. Ale jest to struktura konieczna, gdyż tworzy ona coś w rodzaju pierścienia ochronnego, elastycznie amortyzuje turbulencje zewnętrzne i wewnętrzne, nadaje charakter i jakość systemowi.
W każdej szkole, jeśli potraktować ją jak system, można też wyróżnić te dwie struktury. W naszych zaś istnieją trzy. Musimy, oczywiście spełniać te funkcje, które są „zadane” przez „otoczenie systemu”, czyli oświatowy system prawny i władze edukacyjne. Za to odpowiada „struktura sztywna”. Ona odpowiada temu, co Państwo mniej więcej znają ze szkół „państwowych”. Jest też ona wewnętrznie zróżnicowana, w czym można zorientować się śledząc plany lekcji wszystkich klas.
Ale my zakładamy jeszcze szereg innych, bardziej zaawansowanych celów naszych szkół, niż tzw. państwowe. Z punktu widzenia otoczenia systemu nie są one konieczne, nie muszą zatem być spełniane funkcje, które do nich prowadzą.
Ale dla nas, którzy stawiamy sobie cele znacznie rozszerzone, jest jasne, że trzeba też uruchomić dodatkowe struktury i procesy, które z tej perspektywy patrząc, mają także charakter sztywny. Przykładem mogą być zajęcia z filozofii, wyjścia do teatru, zajęcia artystyczne, szachy, bridż lub logika. Bez nich nasze szkoły by nie istniały (jako nastawione na te cele), byłyby czymś, czego nie zaakceptujemy, bo nie po to powstawały, aby realizować cele „normalnych” szkół. Z tym, gorzej lub lepiej, radzą sobie „państwówki”. Tu wchodzą wszystkie te formy, które są u nas obowiązkowe dla wszystkich uczniów, a których w innych szkołach Państwo nie znajdą. Druga i trzecia struktura zajmuje u nas (przeliczając na godziny pracy ucznia) ok. drugie tyle, co program państwowy.
I, w końcu, istnieje ta trzecia struktura, w pełni korpuskularna. W naszych szkołach ma ona inne jeszcze funkcje do spełnienia, poza adaptacyjną i bezpieczeństwa. Ona nadaje charakter naszym szkołom, podnosi ich jakość. Można by powiedzieć, że napowietrza, nadaje styl, podnosi znacznie jakość, dotlenia. Więcej o tym w przyszłości. Tylko jeden przykład: dla uczniów liceum prowadzimy „kluby”. Udział w nich jest zupełnie dobrowolny. Służą one rozwojowi szczególnych zainteresowań, przygotowywaniu do życia akademickiego, zdobyciu orientacji, jaki kierunek studiów wybrać. Działają nawet gdy zgłosi się jeden uczeń. To jedna z ich zalet – pomaga ja naprawdę indywidualizować. Chodzi o to też, aby każdy uczeń czuł się wystarczająco ważny, aby wiedział, że chcemy mu poświęcić czas, pójść za nim, wesprzeć go w poszukiwaniu własnej drogi. Ale też o to, aby uczniowie czuli się w szkole „u siebie” (podmiotowość), aby rzeczywiście indywidualizować, nauczyć dbałości o własny, indywidualny rozwój, obowiązku takiego rozwoju. Chodzi też o rozszerzanie horyzontów poza granice nawet bardzo ambitnego liceum. Takich klubów, zajęć teatralnych, fakultetów jest w naszych szkołach (osobno dla edukacji początkowej, osobno dla klas 4 -6, a osobno dl klas 7 – 8 i liceum) więcej.
Obecnie funkcjonują w trybie zdalnym lub hybrydowym.
Od tego roku otwarte dla uczniów liceum są:
„Klub filozofa”
Tutaj można poznać bardziej zaawansowane koncepcje filozoficzne, szczególnie współczesne. Podyskutować na istotne tematy. Przedstawić własne pomysły. Spotkać się z wybitnymi filozofami. Mamy obiecane spotkanie z wybitnym amerykańskim uczonym, matematykiem, filozofem i socjologiem Douglasem Porporą. A już odbyło się spotkanie (jeszcze w realu) z filozofem z uniwersytetu w Turynie, dr. Roberto Scalone, na temat wielkiego włoskiego myśliciela Alberto Del Noce. W planie wykład i rozmowa z profesorem Markiem Rembierzem z Uniwersytetu Śląskiego i z innymi uczonym i z kraju i z zagranicy.
Prowadzi prof. dr hab. Krzysztof Wielecki członek Polskiego Towarzystwa Filozoficznego, International Association of Critical Realism, autor wielu publikacji z zakresu filozofii człowieka i kultury oraz pogranicza socjologii i filozofii. Słuchał wykładów m. in. ks. Józefa Tischnera, Władysława Stróżewskiego, Elżbiety Paczkowskiej – Łagowskiej, Bronisława Łagowskiego, Zbigniewa Kuderowicza, Władysława Cichonia.
„Klub psychologa”
Jest okazją do zapoznania się z teoriami psychologicznymi, a także problemami psychologicznymi współczesnych ludzi. Wykłady, warsztaty i dyskusje pozwalają zdobyć orientację w zakresie współczesnych i historycznych nurtów w psychologii, poznać różne subdyscypliny tej nauki.
Prowadzi prof. dr hab. Krzysztof Wielecki, w przeszłości zajmował się poradnictwem psychologicznym, wykładał psychologię społeczna na Uniwersytecie Warszawskim i UKSW, autor wielu artykułów naukowych z zakresu psychologii społecznej, rozwojowej i klinicznej. Słuchał wykładów m. in. Jana Kaisera, Marii Przetacznik – Gierowskiej, Grażyny Makiełło – Jarży.
„Klub ekonomisty”
Spotkania klubu są okazją do zapoznania się z historycznymi i współczesnymi teoriami ekonomicznymi, zdobycia umiejętności czytania danych ekonomicznych i ich wstępnej interpretacji, rozumienia współczesnych procesów gospodarczych. W planach spotkania ze światowej sławy ekonomistą szwajcarskim, Paulem Dembińskim, wybitnym włoskim ekonomistą Stafano Zamagnim i innymi.
Prowadzi prof. dr hab. Krzysztof Wielecki, członek rzeczywisty PASS, współpracujący z Observatoire de la Finance w Szwajcarii, Komitetem Polska 2000+, przy Polskiej Akademii Nauk, od lat wykładający socjologię ekonomiczną, autor wielu artykułów ekonomicznych oraz z pogranicza socjologii i ekonomii w Polsce i zagranicą.
Od przyszłego semestru planujemy także uruchomienie „Klubu antropologa” - poprowadzi adiunkt Uniwersytetu Warszawskiego i „Klub socjologa”.
KINO MÓWI…
Zajęcia DKF (Dyskusyjnego Klubu Filmowego) prowadzone wspólnie przez Beatę Chwedorzewską oraz Krzysztofa Chlipalskiego dobywają się raz na dwa tygodnie w czwartki o godz. 15.
Spotkania są adresowane przed wszystkim dla klasy II liceum trzyletniego i stanowią fakultet obowiązkowy w ramach zajęć rozszerzonych z języka polskiego. Są również uzupełnieniem zajęć prowadzonych co roku w ramach Centrum Kultury i finalnie dopełnione są przez sesję filmową w Waplewie.
W zajęciach DKF biorą także udział uczniowie klas II (w cyklu czteroletnim LO), którzy zdecydowali się na rozszerzanie zajęć z języka polskiego.
Ze względu na wprowadzenie przez MEN zdalnej edukacji zajęcia DKF odbywają się na platformie Zoom.
Tegoroczne zajęcia są kolejnym spotkaniem z wielkim kinem autorskim. W tym roku poznaliśmy filmy takich mistrzów jak F.Fellini oraz J.L.Godard. Spotkania obejmują co najmniej trzy filmy każdego z tych reżyserów – dzięki temu uczestnicy zajęć mogą się zetknąć nie tylko z tzw. kinem autorskim i poznać sylwetki jego wielkich twórców, ale również głębiej wniknąć w podejmowane przez artystę tematy i rozszerzyć wiedzę dotyczącą form sztuki filmowej. Program zajęć co roku dobierany jest tak, by zgodnie z tematem przewodnim naszych spotkań (Kino mówi…) wybrane przez nas projekcje łączyły klasykę kina z potrzebami współczesnego młodego odbiorcy. W każdym przypadku jesteśmy pewni, że tylko poprzez wielką sztukę i jej pogłębiony odbiór w czasie rozmowy kino rzeczywiście mówi i mówić zaczynają sami uczestnicy. DKF to nie samo oglądanie filmów, to przede wszystkim rozmowa, dzięki której odsłaniają się złożone sensu dzieła filmowego i nie mniej złożone doświadczenia jego młodych widzów.
Spotkania mają charakter dyskusji poprzedzonej wprowadzeniem najczęściej przygotowanym przez wybranych uczniów.
W ramach dotychczasowych spotkań obejrzeliśmy m.in.:
"La strada" reż. F.Fellini
"Rzym" reż. F.Fellini
"8 i ½" reż. F.Fellini
"Miasto kobiet" reż. F.Fellini
"Kobieta jest kobietą" reż. J.L.Godard
"Żyć własnym życiem" reż. J.L.Godard
Plany filmowe są uzależnione od dostępności w internecie filmów, które chcemy pokazać, a które często są bardzo trudno dostępne. Z tego względu tegoroczny cykl jest wciąż otwarty – szukamy bowiem sposobów na udostępnianie uczestnikom zajęć filmów, do których oni w czasie edukacji zdalnej mają utrudniony dostęp.
AKCJA "SZLACHETNA PACZKA" 2020 ZAKOŃCZONA SUKCESEM
Dodano: 11.12.2020
Zbiórka darów w ramach akcji Szlachetna PACZKA zakończona!
I już teraz możemy się pochwalić ogromnym sukcesem!!!
Udało się spakować aż 21 wielkich kartonów prezentów, które dzisiaj wyruszą do Pani Marii z Płocka.
Za tym sukcesem stoją Uczniowie SKiE oraz ich wspaniali Rodzice!
Kolejny raz udowodniliście, że nie ma rzeczy niemożliwych i nawet w tych trudnych czasach pandemii potrafimy dzielić się dobrem.
DZIĘKUJEMY PIĘKNIE ZA WASZĄ POMOC!
Daliśmy radę!
Wolontariusze SKiE
KOLĘDY I KOLĘDOWANIE OD STAROŻYTNEGO RZYMU DO DZISIAJ
Dodano: 06.12.2020Zapraszamy na CENTRUM KULTURY (8 grudnia 2020)
godz. 11:30-13:00 Liceum
"Kolędy i kolędowanie od starożytnego Rzymu do dzisiaj"
wykład-opowieść, ikonografia, przykłady dźwiękowe i filmowe, muzyka na żywo
Remek Mazur-Hanaj - antropolog kultury, muzyk, publicysta i współpracownik Polskiego Radia (Dwójka); ma za sobą 20 lat badań terenowych we wsiach Polski centralnej i wschodniej, gra muzykę tradycyjną oraz tworzy autorską muzykę w większym lub mniejszym związku z tradycją (Bractwo Ubogich, Dom Tańca, Wędrowiec, Księżyc, twórczość solowa), prowadzi mini-label płytowy "In Crudo" (tzn. "na surowo"), w którym wydaje CD głównie z nagraniami archiwalnymi wsi polskiej, a także folkiem.
Agata Harz - śpiewaczka o wielokulturowych korzeniach, śpiewa zarówno emisją klasyczną jak i głosem naturalnym (czasem zwanym "białym"), wykonuje muzykę tradycyjną głównie polską (także litewską, białoruską, ukraińską, bułgarską i serbską), w grupie Wędrowiec i Księżyc śpiewa muzykę autorską, współpracowała z kompozytorami współczesnymi (Arturas Bumsteinas, Rolly Porter, Tim Hecker), wykonywała także muzykę dawną; eksperymentuje z głosem, pracując z tzw. rozszerzonymi technikami wokalnymi.
zdjęcie pochodzi z bloga: https://podrozebezosci.pl/gody-zywieckie-koledowanie.../