Wydarzenia: Marzec 2023r

MARCOWE CENTRUM KULTURY DLA KLAS 7-8

Muzyka wiosny i przykłady muzyczne:

- Antonio Vivaldi „Cztery Pory Roku/ Wiosna”

- Edvard Grieg „Morning Mood” (Poranek), pierwsza suita ”Peer Gynt" skomponowana w 1875 r. jako muzyka towarzysząca do sztuki Henrika Ibsena o tym samym tytule

- Claude Debussy - „Nuages” (Chmury), inspiracją do napisania tego utworu były impresjonistyczne obrazy Jamesa Abbotta McNeill Whistlera.

Pokaz filmu krótkometrażowego „WSZYSTKO MOŻE SIĘ PRZYTRAFIĆ” z 1995 roku, w reżyserii Marcela Łozińskiego.

Film to wybrane fragmenty rozmów przeprowadzonych przez 6-letniego Tomka (syna reżysera) z przypadkowymi przechodniami spotkanymi w parku. Chłopiec zadaje dorosłym odważne pytania: ”Dlaczego pani jest samotna?", "Dlaczego pan jest smutny?”. Jak się okazuje, bardzo chętnie opowiadają mu o swoim życiu. 

CENTRUM KULTURY DLA KLAS 0-3

Z okazji przypadającej w tym roku 213 rocznicy urodzin Fryderyka Chopina, marcowe Centrum Kultury poświęcone będzie najwybitniejszemu polskiemu pianiście i kompozytorowi.

"Fryderyk Chopin - cudowne dziecko, wielki kompozytor" - opowieść o życiu i twórczości Fryderyka Chopina (szczególnie dziecięcej i młodzieńczej). Przykłady muzyczne w wykonaniu dzieci.

MARCOWE CENTRUM KULTURY DLA LICEUM

„WIDMO WOLNOŚCI” to francusko-włoska tragikomedia z 1974 roku. Film składa się z ciągu niepowiązanych ze sobą scenek, które nie mają żadnej pointy. Reżyser, Luis Buñuel stosuje tu zasadę odwróconego tabu.

Polega ono na ukazaniu tego, co normalne i powszechne w naszej kulturze jako tabu, podczas gdy to, co wstydliwe lub naganne staje się normą.

WAPLEWO 2023'

Humanistyczna sesja przewidziana dla wszystkich Uczniów naszego Liceum.

Tytuł sesji brzmi: z czego się śmiejecie?… czyli o śmiechu i komizmie.

Co roku w Waplewie podejmujemy inny temat. W zeszłym roku była to Męska rzecz, rok wcześniej rozmawialiśmy o Samotności jeszcze wcześniej o kinie Andrzeja Wajdy.

Nasza sesja będzie próbą podjęcia rozmowy na temat źródeł komizmu. Ale w istocie, pytając o źródła komizmu, chcemy pokazać różne jego formy. Klasyczna definicja człowieka mówi, iż człowiek to zwierzę myślące, które potrafi się śmiać. Tak właśnie wyobrażamy sobie początkowe pytanie: czy rzeczywiście umiemy się (jeszcze) śmiać. Szkoła to miejsce, które mało niestety kojarzy się ze śmiechem – raczej z powagą i ciężką pracą, jeśli nie z szarganymi nerwami i łzami. A przecież kto wie czy nie najlepszym sposobem na problemy jest właśnie śmiech. Tyle że człowiek śmieje się z różnych przyczyn. I tak jak ludzie są różni, tak i różne są formy śmiechu. Z drugiej strony kto wie też, czy śmiech jest rzeczywiście tym właściwym lekarstwem. Od najdawniejszy czasów trwała dyskusja, czy człowiekowi zawsze godzi się śmiać – śmiech uważano przecież za dzieło… diabelskie. 

To tylko niektóre z pytań, jakimi chcemy się zająć. Sesja w Waplewie to nie zabawa, ale nauka poprzez „zabawę” czyli oglądanie filmów i rozmowę na ich temat. W ten sposób co roku nie tylko otwieramy młodzież na kolejny ważny temat, ale w ramach szeroko pojętych zajęć Centrum Kultury (do których programu należy Waplewo) staramy się też dać naszym uczniom wiedzę, która przygotowuje ich do egzaminu dojrzałości. Pytanie, jakie pojawia się w tytule tegorocznej sesji, jest cytatem z gorzkiej komedii Mikołaja Gogola, który będzie też jednym z bohaterów Waplewa. Fraza … z czego się śmiejecie?…  nie tylko podaje temat sesji, ale przede wszystkim każe się zastanowić nad rolą śmiechu jako ironią i autoironią. Dlatego na pewno w czasie zajęć w Waplewie będziemy mówili o historii śmiechu i takich artystycznych formach komizmu jak satyra, pastisz, czarna komedia czy kabaret.

Nie bez znaczenia dla wyboru tematu jest i to, że śmiech daje nadzieję. Coraz częściej spotykamy się ze zmęczeniem uczniów, różnego rodzaju zapaściami czy kłopotami, jakie niesie szkoła czy szerzej – współczesny świat. Nie bez znaczenia jest również niepokój związany z maturą klas IV, którym potrzebny jest oddech i uśmiech. Zresztą również i nam – organizatorom – na pewno przyda się uśmiechnięta młodzież.

Jak co roku każdy dzień w Waplewie to spotkanie z filmem, który pozwoli przedstawić pewien rodzaj komizmu, a następnie zastanowić się, jak komizm działa. Wbrew oczywistym wyobrażeniom, że śmiać umie się każdy, nie każdy komizm jest naturalny, Kulturalny człowiek często potrzebuje wiedzy, by rozumieć, że „to” jest śmieszne. Bez kultury takie kategorie jak na przykład pastisz są nieczytelne. Każde spotkanie poprzedza wprowadzenie (przygotowane często przez samych uczniów) i każde kończy się rozmową o obejrzanym filmie. Plan pełnego dnia pracy to aż trzy projekcje. W sumie w Waplewie oglądamy prawie 10 filmów. W tym roku chcemy zobaczyć m.in. ekranizację Imienia róży Umberto Eco, Współczesne czasy Chaplina, jeden z filmów Monty Pythona, sztukę Gogola, komedię Woody’ego Allena, Nie lubię poniedziałku, czarną komedię czyli Paragraf 22, jedną z klasycznych komedii czeskich w reżyserii Milosa Formana. 

Planujemy opracowanie wyboru klasycznych tekstów, których lektura jeszcze przed wyjazdem pozwoli uczniom zapoznać się z omawianymi w Waplewie zagadnieniami.

Zeszłoroczne doświadczenia przekonały nas o konieczności oddechu, czyli ożywczego odpoczynku. Na pewno obok obowiązkowych spotkań planujemy zajęcia fakultatywne – dla chętnych. Zmęczeni będą mogli pójść na spacer, a młodzi artyści wcześniej zająć się swoimi projektami, które są zwieńczeniem sesji. 

Finałem sesji jest właśnie przemyślenie i przygotowanie w zespole lub indywidualnie (preferujemy prace zespołowe) dzieła - projektu, który jest prezentowany w ostatnim dniu sesji.

Gościć będziemy w ośrodku AMW Rewita WAPLEWO, gdzie już lat już jesteśmy znaną i lubianą za nasze zachowanie grupą ze szkół Stowarzyszenia Kultury i Edukacji.

MARCOWE CENTRUM KULTURY DLA KLAS 4-6

Z okazji przypadającej w tym roku 213 rocznicy urodzin Fryderyka Chopina, marcowe Centrum Kultury poświęcone będzie najwybitniejszemu polskiemu pianiście i kompozytorowi.

„Warszawa Chopina” w reżyserii Kordiana Piwowarskiego oraz dokument „Ostatnia tajemnica Chopina” Ireneusza Dobrowolskiego i Przemysława Greli, to dwa różne spojrzenia na życie i rozwój kariery pianisty w Warszawie, a potem w Paryżu.

Kompozytor mieszkał w Warszawie przez 20 lat. Jest tu wiele miejsc z nim związanych. Mieszkania, w których żyli Chopinowie, Uniwersytet Warszawski, gdzie się kształcił, kościoły i sale pałaców, gdzie koncertował, kawiarnie, w których bywał oraz kościół Św.Krzyża, w którym zgodnie z ostatnią wolą Chopina spoczęło jego serce.

Dokument Irka Dobrowolskiego „Ostatnia tajemnica Chopina” jest opowieścią o ostatnich latach życia kompozytora, a także tajemniczej puszce, którą w 1995 roku prof. Andrzej Koss odnalazł w jego nagrobku podczas prac konserwatorskich. Pamiątki ukryte w niej przez Jean Sterling miały doprowadzić do ustalenia faktycznej daty urodzin Fryderyka Chopina. Znamy dwie daty: 22 lutego oraz 1 marca. Tylko Francuzi znają prawdę…

Mieliśmy także okazję wysłuchania fragmentu występu Krystiana Zimermana, zwycięzcy IX Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina w 1975 roku.