Wydarzenia: Październik 2022r

PAŹDZIERNIKOWE CENTRUM KULTURY DLA LICEUM: ARTYSTYCZNY FILM ANIMOWANY

„ZABIJ TO I WYJEDŹ Z TEGO MIASTA” (2019’)

scenariusz i reżyseria: Mariusz Wilczyński
muzyka: Tadeusz Nalepa

Autobiograficzna impresja, reminiscencja obrazów z dzieciństwa, w której odżywa wspomnienie nieżyjących rodziców i rodzinnego miasta Łodzi.

Film zdobył 17 nagród, w tym 4 Orły w kategorii: Najlepszy film, muzyka, scenariusz, dźwięk oraz Złote Lwy za Najlepszy Film dla Mariusza Wilczyńskiego.

„ŁAGODNA” (1985’) 

scenariusz i reżyseria: Piotr Dumała

Film animowany oparty na opowiadaniu Fiodora Dostojewskiego pod tym samym tytułem. Tworząc filmową wersję, Dumała opracował technikę animowania na pomalowanych na czarno płytach gipsowych.

PAŹDZIERNIKOWE CENTRUM KULTURY DLA KLAS 4-6

W roku szkolnym 2022/2023 nową przestrzenią dla Centrum Kultury jest Kino Wisła. Daje nam to nam możliwość pokazania filmów, spektakli oraz wirtualnych wycieczek po muzeach na dużym ekranie.

Na pierwszych zajęciach poznaliśmy mało znaną baśń Jana Christiana Andersena - „HISTORIA NAMNIEJ PRAWDOPODBNA” w dwóch interpretacjach - słuchowiska (Słowo Szczęścia) oraz opery dziecięcej, do której muzykę napisał zaprzyjaźniony ze SKiE - Jerzy Kornowicz.

Opera w 3 aktach i 11 przestrzeniach dla młodych widzów na motywach baśni „Historia najmniej prawdopodobna” Hansa Christiana Andersena, na śpiewaków-solistów, chór, tancerzy, zespół instrumentalny lub małą orkiestrę symfoniczną oraz projekcje audio i video.

Bohaterem opery jest Czas i jego widomy kształt - Zegar zamieszkujący na baszcie budynku Opery na Zamku. To Czas i jego właściwości są czymś najmniej prawdopodobnym. Zaś Zegar jest jednym z jego reprezentacji, także świadkiem czasu działania, instrumentem stwarzania dziejów w wymiarze generalnym, zaś ukazywania obrazów w czasie spektaklu. 

Spektakl jest opowieścią o czasie, jego krążeniu, symbolice, o naszym ludzkim zamieszkiwaniu w czasie. Opowieść ta uwypukla potrzebę zrozumienia czasu, odnajdywania się w nim i nietracenia go. Czas jest bowiem życiodajny, porządkujący nasze istnienie, jest naszym domem.

Spektakl opowiada o wynalazku - dziele młodego Zegarmistrza, zaprezentowanym w konkursie na rzecz najmniej prawdopodobną ogłoszonym przez znudzonego Króla zasobnej w dźwięki muzycznej krainy. Zegarmistrz konstruuje mechanizm ukazujący obrazy 12 godzin odnoszących się do ludzkiego życia. Obrazy te ukazują się w wielu pomieszczeniach gmachu Opery na Zamku.

Widzowie, aby zapoznać się z tymi obrazami opuszczają sale widowiskową, przemieszczają korytarze budynku, podążają od sali do sali. Niestety, cudowne urządzenie Zegarmistrza zostaje zniszczone przez ostatniego uczestnika konkursu - Tinpu-Młota, który w dziele destrukcji niszczy zegar. Zniszczenie zegara ma umożliwić Tipu-Młotowi narzucenie Krainie nowego porządku i objęcie nad nią i jej obywatelami władzy. Tinpu wprowadza do Krainy nowomowę i chce, aby Kraina była miejscem wyizolowanym od świata, od czasu powszechnego. Aby Kraina rządziła się czasem własnym  i własnymi tylko prawami na pozór służącymi jej mieszkańcom, w istocie ograniczającymi ich w poznaniu i rozwoju. Mieszkańcy - muzycy zaczynają się nudzić pieśniami sławiącymi Krainę pod rządami Tinpu - Młota. Przepływ czasu ulega zachwianiu. Muzyka i inne formy wyrazu stają się „wykrzywione”, pozbawione sensu, dziwaczne i chore. 

Na szczęście w momencie przejmowani pełni władzy przez Tinpu - podczas jego ślubu z Królewną - zegar i jego konstruktor - Zegarmistrz wracają. Na pozór z niebytu, zaś w istocie odrodzeni siłą natury rzeczy, z „ludzkich serc”. Destrukcja i wrogość wobec innych powodowana ślepą siłą władzy Tinpu przegrywa z naturą człowieka i jego zmysłem etycznym. Powracający zegar przywraca ład i sens. Mieszkańcy muzycznej krainy odzyskują siebie. Zorientowali się, gdzie leży wartość i dźwiękowa harmonia. Wszyscy czegoś się nauczyli: lepiej czasu nie tracić, bo traci się życie. Życie muzyki i wszelakie, własne i wspólne. Historia opowiedziana jest w sposób lekki i z humorem. Bowiem opera jest tutaj po części i raczej musicalem, a rola piosenek jest w niej nader wyeksponowana.

PAŹDZIERNIKOWE CENTRUM KULTURY DLA KLAS 7-8

fot: Włodzimierz Piątek/ Opera na Zamku

Tematem pierwszego spotkania Centrum Kultury był Festiwal „Warszawska Jesień”. W tym roku odbyła się 65 edycja jednego najstarszych festiwali muzyki współczesnej. To dobra okazja na podsumowanie. O historii i teraźniejszości festiwalu opowiedział nam dyrektor festiwalu - Jerzy Kornowicz.

"Warszawska Jesień jest festiwalem zasłużonym, z ogromną tradycją, czymś w rodzaju świadka historii. Jest to jedyny w Polsce festiwal o randze i skali międzynarodowej poświęcony muzyce współczesnej, przez wiele lat jedyna tego rodzaju impreza w środkowej i wschodniej części Europy. Wciąż jest organizmem żywym, rozwija się i ma się dobrze na tyle, na ile pozwala budżet przeznaczony na kulturę w Polsce oraz ogólna sytuacja muzyki. Festiwal organizowany jest przez Związek Kompozytorów Polskich".

Mieliśmy także okazję obejrzeć spektakl opery dziecięcej „Historia najmniej prawdopodobna”, opartej na motywach baśni Hansa Christiana Andersena wystawianej w Operze na Zamku w Szczecinie, do której muzykę skomponował Jerzy Kornowicz.

Bohaterem opery jest Czas i jego widomy kształt – Zegar zamieszkujący na operowej wieży zamkowej. To Czas jest czymś „najmniej prawdopodobnym”, Zegar zaś jest jednym z jego reprezentacji, także świadkiem czasu, instrumentem ukazywania obrazów w czasie spektaklu. Akcja toczy się w różnych przestrzeniach Opery na Zamku. Kolejne sceny w różny sposób odnoszą sie do tematu czasu i stanowią kolejne obrazy wytwarzane w pełnych godzinach przez niezwykły zegar. Owe obrazy ilustrowane są za pomocą rozmaitych, często nietypowych instrumentów, ruchu tancerzy oraz projekcji multimedialnych.

PAŹDZIERNIKOWE CENTRUM KULTURY DLA KLAS 0-3

Tysiąc lat chorału gregoriańskiego - rys historyczny, omówienie i prezentacja utworów muzyki kościelnej (od powstania w VI wieku i usankcjonowania chorału przez papieża Grzegorza Wielkiego poprzez czas Ars antiqua i Ars nova).